هوش مصنوعی:
شاعر از دیدن روی یار خود و سپس از دست دادن او ابراز اندوه می‌کند و بیان می‌کند که با رفتن یار، قلبش نیز از دست رفته است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.
رباعی شمارهٔ ۱۶۹۰
ای آنکه به کوی یار ما افتادی
آن روی بدیدی به قفا افتادی
با تو گفتم که بی‌دلم من بیدل
بیدل اکنون شدم که بیرون رفتی
آن روی بدیدی به قفا افتادی
با تو گفتم که بی‌دلم من بیدل
بیدل اکنون شدم که بیرون رفتی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۶۸۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۶۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
