هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها ابراز پشیمانی می‌کند از اینکه در طول زندگی خود غافل بوده و حقیقت وجودی خود را نشناخته است. او آرزو می‌کند که اگر این غفلت نبود، با بینشی عمیق‌تر به خود و زندگی‌اش می‌نگریست.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق فلسفی و وجودی در این شعر، درک آن را برای کودکان دشوار می‌سازد. نوجوانان و بزرگسالان به‌ویژه آن‌هایی که با ادبیات کلاسیک فارسی آشنا هستند، بهتر می‌توانند این مضامین را درک کنند.
رباعی شمارهٔ ۱۷۵۰
ای کاش که من بدانمی کیستمی
در دایرهٔ حیات با چیستمی
گر پنبهٔ غفلتم نبودی در گوش
بر خود به هزار دیده بگریستمی
در دایرهٔ حیات با چیستمی
گر پنبهٔ غفلتم نبودی در گوش
بر خود به هزار دیده بگریستمی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۴۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
