هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به مخاطبی اشاره می‌کند که خود را برتر از جهان می‌پندارد و بر روی خاک (زمین) اثری از خود باقی گذاشته است، اما اصل و ذات خود را فراموش کرده یا رها کرده است.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در متن برای درک و تجزیه‌وتحلیل به بلوغ فکری نیاز دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.

رباعی شمارهٔ ۱۷۶۹

ای آنکه تو بر فلک وطن داشته‌ای
خود را ز جهان پاک پنداشته‌ای

بر خاک تو نقش خویش بنگاشته‌ای
وان چیز که اصل تست بگذاشته‌ای
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۶۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.