هوش مصنوعی: متن بیانگر این است که اگر به کسی محبت کنی، باید به اندازه‌ای باشد که شایسته‌اش است. همچنین اشاره می‌کند که بیچاره کسی است که تو به یادش می‌آوری و سپس از او انتظار داری که به یادت باشد. شاعر با طعنه می‌گوید که می‌داند چگونه او را به یاد می‌آوری.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم اخلاقی و عاطفی است که ممکن است برای کودکان کم‌سن قابل درک نباشد. همچنین، طنز و کنایه‌های موجود در متن نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

رباعی شمارهٔ ۱۹۱۷

گر داد کنی درخور خود داد کنی
بیچاره کسی را که تواش یاد کنی

گفتی تو که بسیار بیادت کردم
من میدانم که چون مرا یاد کنی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۹۱۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۹۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.