هوش مصنوعی:
شاعر از حضور ماه (معشوق) در کنار خود می‌گوید و از غیرت و حسادت خود سخن می‌راند. او از ماه می‌پرسد که چگونه می‌تواند در کنار او بنشیند، در حالی که ماه همه‌جا را دیده و شناخته‌شده است.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و غیرت است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، زبان شعر ممکن است برای سنین پایین پیچیده باشد.
رباعی شمارهٔ ۱۹۶۷
مه دوش به بالین تو آمد به سرای
گفتم که ز غیرتش بکوبم سر و پای
مه کیست که او با تو نشیند یک جای
شب گرد جهان دیده و انگشت نمای
گفتم که ز غیرتش بکوبم سر و پای
مه کیست که او با تو نشیند یک جای
شب گرد جهان دیده و انگشت نمای
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۹۶۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۹۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
