هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر عاشقانه، احساسات عمیق خود را به معشوق بیان می‌کند. او از آرزوهای خود مانند بوسیدن زلف‌های معشوق، سجده بر خاکی که او بر آن قدم گذاشته و بوسیدن نامه‌هایش سخن می‌گوید. همچنین، شاعر اعلام می‌کند که حتی اگر دستش قطع شود، باز هم آستین معشوق را رها نخواهد کرد. در نهایت، او با وجود خاموشی مردم، زبانش به ستایش معشوق گشوده می‌شود.
رده سنی:
همه سنین
این شعر حاوی مضامین عاشقانه و ادبی است که برای همه سنین مناسب می‌باشد و هیچ محتوای نامناسبی در آن وجود ندارد.
تکه ۹
گرفت خواهم زلفین عنبرین ترا
به بوسه نقش کنم برگ یاسمین ترا
هر آن زمین که تو یک ره برو قدم بنهی
هزار سجده برم خاک آن زمین ترا
هزار بوسه دهم بر سخای نامهٔ تو
اگر ببینم بر مهر او نگین ترا
به تیغ هندی گو دست من جدا بکنند
اگر بگیرم روزی من آستین ترا
اگر چه خامش مردم که شعر باید گفت
زبان من به روی گردد آفرین ترا
به بوسه نقش کنم برگ یاسمین ترا
هر آن زمین که تو یک ره برو قدم بنهی
هزار سجده برم خاک آن زمین ترا
هزار بوسه دهم بر سخای نامهٔ تو
اگر ببینم بر مهر او نگین ترا
به تیغ هندی گو دست من جدا بکنند
اگر بگیرم روزی من آستین ترا
اگر چه خامش مردم که شعر باید گفت
زبان من به روی گردد آفرین ترا
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:تکه ۸
گوهر بعدی:تکه ۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
