هوش مصنوعی:
این متن شعری عرفانی است که به موضوعات عشق، جدایی، وصال، و تحول روحانی می‌پردازد. در آن از مفاهیمی مانند عید، هجران، معشوق، عاشق، و تحولات روحانی مانند توبه و رهایی از آلودگی‌های دنیوی سخن گفته شده است. شعر با استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات زیبا، حالات روحی و عرفانی را به تصویر می‌کشد.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و شعری است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند عشق عرفانی و تحولات روحانی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
غزل شمارهٔ ۶۱۲
بُگْذشت مَهِ روزه عید آمد و عید آمد
بُگْذشت شبِ هِجْران معشوقْ پَدید آمد
آن صُبحْ چو صادق شُد عَذْرایِ تو وامقِ شُد
معشوقِ تو عاشق شُد شیخِ تو مُرید آمد
شُد جنگ و نَظَر آمد شُد زَهر و شِکَر آمد
شُد سنگ و گُهَر آمد شُد قُفل و کِلید آمد
جان از تَنِ آلوده هم پاک به پاکی رفت
هر چند چو خورشیدی بر پاک و پَلید آمد
از لَذَّتِ جامِ تو دلْ مانْد به دامِ تو
جانْ نیز چو واقِف شُد او نیز دَوید آمد
بس توبهٔ شایسته بر سنگِ تو بِشْکَسته
بَس زاهِد و بَس عابِد کو خِرقه دَرید آمد
باغ از دِیِ نامَحْرَم سه ماه نمی‌زَد دَم
بر بویِ بهارِ تو از غَیب دَمید آمد
بُگْذشت شبِ هِجْران معشوقْ پَدید آمد
آن صُبحْ چو صادق شُد عَذْرایِ تو وامقِ شُد
معشوقِ تو عاشق شُد شیخِ تو مُرید آمد
شُد جنگ و نَظَر آمد شُد زَهر و شِکَر آمد
شُد سنگ و گُهَر آمد شُد قُفل و کِلید آمد
جان از تَنِ آلوده هم پاک به پاکی رفت
هر چند چو خورشیدی بر پاک و پَلید آمد
از لَذَّتِ جامِ تو دلْ مانْد به دامِ تو
جانْ نیز چو واقِف شُد او نیز دَوید آمد
بس توبهٔ شایسته بر سنگِ تو بِشْکَسته
بَس زاهِد و بَس عابِد کو خِرقه دَرید آمد
باغ از دِیِ نامَحْرَم سه ماه نمی‌زَد دَم
بر بویِ بهارِ تو از غَیب دَمید آمد
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۱۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
