هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر ازلیت و ابدیت را به کمان و آماجگاهی تشبیه می‌کند که تیرهای سرنوشت از آن پرتاب می‌شوند. تیرهایی که مستقیم می‌آیند، نشانه‌ی عنایت و خواست تیرانداز هستند، اما تیرهای کج و نادرست، مورد نفرین قرار می‌گیرند. شاعر از این وضعیت متعجب و اندوهگین است.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در متن، برای درک و تجربه‌ی کودکان مناسب نیست و نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.
(۸) تمثیل
بزرگی گفت ازل همچون کمانست
هزاران تیر هر دم زو روانست
ز دیگر سو ابد آماجگاهی
نه زین سو و نه زان امکانِ راهی
همی هر تیر کآید از کمان راست
عنایت بود تیر انداز را خواست
ولی هر تیر کآید کوژ از راه
همی بر تیر نفرین بارد آنگاه
ازین حالی عجبتر می‌ندانم
دلم خون گشت دیگر می‌ندانم
هزاران تیر هر دم زو روانست
ز دیگر سو ابد آماجگاهی
نه زین سو و نه زان امکانِ راهی
همی هر تیر کآید از کمان راست
عنایت بود تیر انداز را خواست
ولی هر تیر کآید کوژ از راه
همی بر تیر نفرین بارد آنگاه
ازین حالی عجبتر می‌ندانم
دلم خون گشت دیگر می‌ندانم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:(۷) حکایت زلیخا
گوهر بعدی:(۹) حکایت ابوبکر سفاله
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
