هوش مصنوعی: متن داستانی تمثیلی دربارهٔ آموزش و تعلیم است که در آن از طوطی و آیینه به عنوان نمادهایی برای یادگیری و انتقال دانش استفاده شده است. در این داستان، طوطی با دیدن تصویر خود در آیینه، گمان می‌کند که طوطی دیگری با او سخن می‌گوید و اینگونه سخن گفتن را می‌آموزد. سپس این تمثیل به پیامبران و آموزش دانش به انسان‌ها تعمیم داده می‌شود.
رده سنی: 14+ متن دارای مفاهیم تمثیلی و عرفانی است که برای درک کامل آن، خواننده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد. همچنین، استفاده از نمادها و استعاره‌ها ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.

حکایت

شنید ستم من از پیر فتوت
به مکتب خانهٔ شهر مروت

زبان حال و رأی کسوت قال
بیاموزد نبی از عقل فعال

مثال خوش ترا خواهم نمودن
که صد دولت ترا خواهد گشودن

بفرما تا بیارند مرد استاد
یکی آیینهٔ سازند ز پولاد

ز هندوستان بیارند طوطیان را
پر از شکر بریزند آشیان را

به گرد آینه طوطی بیاورد
بخلوتخانهٔ شاه جهان برد

پس آیینه شد زیر گلیمی
چو موسی کرد با طوطی کلیمی

گمان بردش دل کژ بین طوطی
که طوطی می‌کند تلقین طوطی

بدین تصنیف شد طوطی سخندان
ملک زینسان کند تلقین انسان

ز سیمرغ وز بلبل و ز چکاوک
همین یک مرغ دارد طبع زیرک

ز جنس آدمی پیغمبرانند
که استعداد آن دارند و دانند

همی آید ملک تا حدانسان
نشیند از پس آیینهٔ جان

بیاموزد نبی را علم انسان
نبی آن علم را آرد بگفتار
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:خطاب بلبل به طوطی و نصیحت کردن او را بخدمت پیر
گوهر بعدی:المقاله
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.