هوش مصنوعی:
این شعر از عواقب پذیرفتن امانت‌های سنگین و مسئولیت‌های دشوار سخن می‌گوید. زمین و آسمان از پذیرش این بار سرباز زدند، اما انسان به تنهایی آن را پذیرفته است. شاعر نگران است که این مسئولیت‌ها جان انسان را فرسوده کند و هشدار می‌دهد که اگر فرد از عهده آن برنیاید، ممکن است به سرنوشتی ناگوار دچار شود.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی موجود در شعر، مانند مسئولیت‌پذیری، عواقب پذیرفتن امانت‌های سنگین، و تفکر درباره جایگاه انسان در جهان، برای درک و تحلیل نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
الحکایه و التمثیل
چنین گفت آن عزیزی بادیانت
که تا حق عرضه دادست این امانت
زمین و آسمان زان در رمیدست
که بار عهده آن سخت دیدست
تو تنها آمدی تا آن کشی تو
از آن ترسم که خط در جان کشی تو
اگر اینست امانت ای همه ننگ
بسی این به کشد ازتو خری لنگ
اگر بی سر شوی این سر بدانی
وگرنه گربهٔ از چند خوانی
که تا حق عرضه دادست این امانت
زمین و آسمان زان در رمیدست
که بار عهده آن سخت دیدست
تو تنها آمدی تا آن کشی تو
از آن ترسم که خط در جان کشی تو
اگر اینست امانت ای همه ننگ
بسی این به کشد ازتو خری لنگ
اگر بی سر شوی این سر بدانی
وگرنه گربهٔ از چند خوانی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:المقاله السادسه
گوهر بعدی:الحکایه و التمثیل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
