هوش مصنوعی:
این متن شعری عرفانی است که خطاب به هدهد به عنوان نمادی از عشق و پیام‌رسانی الهی سروده شده است. شاعر از هدهد می‌خواهد که نامه‌ای را به سبا ببرد و از مقام دنیوی چشم بپوشد. در ادامه، شاعر به جایگاه والای هدهد در نزد سلیمان و مقامات الهی اشاره می‌کند و از او می‌خواهد که مانند جبریل امین عمل کند و جهان را با عشق و نامه‌های الهی تازه کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و نمادین است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و اشارات تاریخی و مذهبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
از سر گرفتن قصه
الا ای هدهد زرّین پر عشق
تویی نامه برو نام آور عشق
ببر این نامه و عزم سبا کن
ولی افسر بنه منصب رها کن
چه میگویم سلیمانی چو برخاست
اگر منصب کنی آید ترا راست
سلیمانت طلب داشت از جهانی
که تو غایب شدی از وی زمانی
چو تو در پرده چندین جاه داری
چرا پیوسته سر در راه داری
تویی جبریل هم بر فرش ادریس
چرا پیکی کنی در عرش بلقیس
اگر پیکی، چو جبریل امین شو
بیک دم زاسمان سوی زمین شو
فلک از عشق پر آوازه گردان
جهان از نامهٔ گل تازه گردان
تویی نامه برو نام آور عشق
ببر این نامه و عزم سبا کن
ولی افسر بنه منصب رها کن
چه میگویم سلیمانی چو برخاست
اگر منصب کنی آید ترا راست
سلیمانت طلب داشت از جهانی
که تو غایب شدی از وی زمانی
چو تو در پرده چندین جاه داری
چرا پیوسته سر در راه داری
تویی جبریل هم بر فرش ادریس
چرا پیکی کنی در عرش بلقیس
اگر پیکی، چو جبریل امین شو
بیک دم زاسمان سوی زمین شو
فلک از عشق پر آوازه گردان
جهان از نامهٔ گل تازه گردان
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:آگاهی یافتن خسرو از گل
گوهر بعدی:آغاز نامۀ گل بخسرو
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
