هوش مصنوعی: این متن به ستایش از ترجمان نفس گویا (احتمالاً اشاره به زبان یا بیان) می‌پردازد که اسرار درون و رازهای نهان را آشکار می‌کند. این ترجمان هم دربان جان است و هم همسر دل، و در معنی لباس لطف می‌پوشد. متن تأکید می‌کند که هیچ چیز در جهان جاودانه نیست مگر آثار این ترجمان، و بقای انسان نیز از آن می‌باشد. در پایان، از خسرو (احتمالاً اشاره به فرد خاص یا مفهومی نمادین) خواسته می‌شود تا داستانی را بازگو کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی بالا نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی خوانشی دارد.

از سر گرفتن قصّه

الا ای ترجمان نفس گویا
تویی کز تو نشد پوشیده مبدا

گهی املا کنی اسرار جان را
گهی انها کنی راز نهان را

تو هم دربان جانی هم در دل
هم از روی حقیقت همسر دل

لباس لطف در معنی تو پوشی
نه یک تن با همه گیتی تو کوشی

گهی غوّاص باشی گه گهربار
گهی زهر آوری گاهی شکربار

بجز آثار تو اندر زمانه
نماند هیچ چیزی جاودانه

بقا هم از تو یابد آدمیزاد
هزاران آفرین بر جان تو باد

کنون برخوان ز خسرو داستانی
بکن انجام کارش را بیانی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:باز رفتن بسر قصّه
گوهر بعدی:سپری شدن کار خسرو
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.