هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر بیان می‌کند که تنها مونس و همدم او در دنیای پر از غم، اندوه معشوق بوده است. تمام شادی‌ها و آرامش‌های او نیز به نوعی مرتبط با همین اندوه است. حتی دردی که در طول عمر داشته، اگر گاهی تسکینی یافته، باز هم به دلیل اندوه معشوق بوده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاطفی عمیق و پیچیده‌ای است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد.
شمارهٔ ۷۳
چون مونسِ من ز عالم اندوه تو بود
شادی دلم به هر غم اندوه تو بود
درد دلِ اندوهگِنَم در همه عمر
گر بود مُفرِّحی، هم اندوه تو بود
شادی دلم به هر غم اندوه تو بود
درد دلِ اندوهگِنَم در همه عمر
گر بود مُفرِّحی، هم اندوه تو بود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
