هوش مصنوعی:
متن بیانگر احساس نیاز و وابستگی به وجودی برتر است که همه چیز از او پر است و زندگی بدون او ناقص است. شاعر از تهی‌دستی خود و پریشانی جهانها سخن می‌گوید، اما همه‌چیز را از آن وجود برتر می‌داند.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم عرفانی و معنوی است که ممکن است برای کودکان کم‌سن قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۰۹
ای هفت زمین و آسمانها ز تو پُر
چون مینشود کام و زبانها ز تو پُر
ای زندگی دلم روا میداری
من دست تهی، هر دو جهانها ز تو پُر
چون مینشود کام و زبانها ز تو پُر
ای زندگی دلم روا میداری
من دست تهی، هر دو جهانها ز تو پُر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
