هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از دل و جان خود می‌گوید که در دریای عشق و رنج غرق شده و سرگردان مانده است. او بیان می‌کند که در این مسیر، هرچه بیشتر به درون می‌رود، بیشتر احساس می‌کند که از خود دور شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، اشاره به رنج و سرگردانی می‌تواند برای سنین پایین‌تر سنگین باشد.

شمارهٔ ۳۰

گه جان، دل خویش، غرق خون مانده دید
گه سرگردان و سرنگون مانده دید

در دریایی که خویش گم باید کرد
چندان که درون رفت برون مانده دید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.