هوش مصنوعی: در این متن، شاعر بیان می‌کند که انسان گاهی در عدم (نیستی) و گاهی در وجود (هستی) سکونت دارد، اما اکنون از هر دو آزاد است و به خودشناسی رسیده است. این حالت باعث می‌شود که دیگر غمی نداشته باشد.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در این متن ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد، اما نوجوانان و بزرگسالان می‌توانند با تفکر و تأمل، معنای آن را درک کنند.

شمارهٔ ۲۰

روزی دو سه خانه در عدم باید داشت
روزی دو سه دروجود هم باید داشت

اکنون ز وجود و از عدم آزادیم
ما ما گشتیم از که غم باید داشت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.