هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از تأثیر خیال و یاد معشوق بر زندگی خود سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که گاهی با یاد معشوق زنده می‌شود و گاهی با سخنان شیرین او. سپس توصیه می‌کند که در عشق، گم‌شده و خوش باش و جان را کم مگیر، زیرا با جان دیگری (معشوق) زنده خواهی شد.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی موجود در متن برای درک و ارتباط نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد که معمولاً از سن نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.

شمارهٔ ۳۹

گاهی ز خیال دلبر آئی زنده
گاه از سخن چو شکر آئی زنده

گم گرد و خوشی بمیر و جانی کم گیر
زیرا که به جان دیگر آئی زنده
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.