هوش مصنوعی: شاعر از وجود خود احساس ننگ می‌کند و آرزو می‌کند که از آن رها شود. او بیان می‌کند که تنها زمانی می‌تواند به وجود خود ببالد که وجودش را به دیگری (احتمالاً معشوق یا خدا) بسپارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر برای درک و تجزیه و تحلیل، به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد در افراد شکل می‌گیرد.

شمارهٔ ۶۳

از ننگ وجودم که رهاند بازم
تا من ز وجود با عدم پردازم

هرگه که وجود خود بدو در بازم
آن دم به وجود خود سزد گر نازم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.