هوش مصنوعی: شاعر از درد و تنهایی خود می‌گوید و بیان می‌کند که هیچ‌کس از رنج او آگاه نیست. او عمری را به جست‌وجوی راهی سپری کرده، اما در نهایت هیچ نشانی از خانه یا آرامش نیافته است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عاطفی و فلسفی است که درک آن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، احساسات غمگینانه و ناامیدی بیان‌شده در شعر برای مخاطبان بالغ مناسب‌تر است.

شمارهٔ ۱۶

دردا که به جز درد مرا کار نبود
وز مِهْ دِه و ده کسی خبردار نبود

عمری رفتم چو راه بردم به دهی
خود در همه ده نشان دیار نبود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
# تنهایی # جستجوی معنا # غم
۳۴۴ حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.