هوش مصنوعی: شاعر در این متن از ناامیدی و اندوه عمیق خود سخن می‌گوید. او احساس می‌کند که نه در دنیا و نه در آخرت، نشانی از آرامش یا امید وجود ندارد. از دست دادن جان شیرین (عزیزی) و نبود راهی برای فرار از این آشفتگی و درد، او را به شدت می‌آزارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن به بلوغ فکری نیاز دارد. همچنین موضوعات مرتبط با اندوه و ناامیدی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.

شمارهٔ ۳۰

از دنیی فانیم جوی نیست پدید
وز عقبی نیز پرتوی نیست پدید

دردا که برفت جان شیرین از دست
وز این شورش برون شوی نیست پدید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.