هوش مصنوعی: شاعر از دل بیقرار خود می‌گوید که آرامش می‌جوید، اما در آشفتگی و تاریکی موهای معشوق گم می‌شود. او تشبیه می‌کند که گویی چشمهٔ زندگی در این تاریکی ناپدید شده است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و استعاره‌های شاعرانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک عمیق‌تر این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد.

شمارهٔ ۳۶

بیچاره دلم که راحت جان میجست
جمعیت ازان زلف پریشان میجست

در تاریکی زلف تو فانی گشت
کز تاریکی چشمهٔ حیوان میجست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.