هوش مصنوعی: شاعر در این شعر عاشقانه، احساسات خود را نسبت به معشوق بیان می‌کند و می‌گوید که مانند قطره‌ای بی‌سر و پا در دریای عشق او غرق شده است. او اشاره می‌کند که صبر و تحملش کم بوده، اما همه‌ی این بی‌تابی‌ها و بی‌قراری‌ها ناشی از عشق و سودای معشوق است.
رده سنی: 15+ این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر از مضامین عرفانی و ادبی آن نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۸

جانا جانم غرقهٔ دریای تو بود
پیوسته چو قطره بی سر و پای تو بود

من حوصله ای نداشتم، این همه کار،
از حوصله بخشیدن سودای تو بود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.