هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از تنهایی و ناامیدی عمیق خود در طول زندگی سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که در تمام عمرش محرمی نداشته و دلش شکسته بی آنکه مرهمی بیابد. همچنین اشاره می‌کند که هیچ‌گاه لحظه‌ای شاد نبوده است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاطفی و روانی مانند ناامیدی و تنهایی در این شعر مطرح شده‌اند که درک و پردازش آن‌ها برای مخاطبان جوان‌تر دشوار است. همچنین این موضوعات ممکن است برای افراد کم‌سن‌وسال تأثیرات منفی داشته باشد.
شمارهٔ ۱۹
جان رفت و ندید محرمی در همه عمر
دل خست و نیافت مرهمی در همه عمر
بِلْ تا بسر آید دم بیفایده زانک
دلشاد نبودهام دمی در همه عمر
دل خست و نیافت مرهمی در همه عمر
بِلْ تا بسر آید دم بیفایده زانک
دلشاد نبودهام دمی در همه عمر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
