هوش مصنوعی: شاعر بیان می‌کند که پس از گذراندن پنجاه سال از عمر خود، به شصت سالگی رسیده است. او با استفاده از استعاره‌ی کمان، اشاره می‌کند که شصت سالگی مانند کمانی است که پس از پرتاب، پشت انسان خمیده می‌شود و نشان‌دهنده‌ی پیری است.
رده سنی: 16+ این شعر به مفاهیم عمیقی مانند گذر زمان و پیری می‌پردازد که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای گروه‌های سنی پایین قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۳۷

چون پنجه سال خویشتن را کُشتم
بر عمرِ نهاد سالِ شصت انگشتم

شک نیست که شست را کمانی باید
چون شصت تمام شد کمان شد پشتم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.