هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها از زیان‌های آز، طمع، حرص و حسد سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که انسان‌ها به خاطر این صفات ناپسند، عمر خود را تباه کرده‌اند.
رده سنی: 15+ مفاهیم مطرح‌شده در این شعر (مانند حرص، طمع و تباهی عمر) نیاز به درک و تجربه بیشتری دارد و برای کودکان قابل درک نیست. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مضامین ارتباط برقرار کنند.

شمارهٔ ۵۲

از آز و طمع بیخور و خفتیم همه
وز حرص و حسد در تب وتفتیم همه

چیزی که شد اندر پی آن ضایع عمر
ضایع بگذاشتیم و رفتیم همه
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.