هوش مصنوعی:
شاعر از درد و رنج خود می‌گوید و بیان می‌کند که چگونه مهدی به ظلم او را کشته است. او خود را مانند چراغی در بیابان توصیف می‌کند که ناگهان با وزش باد شدیدی خاموش شده است.
رده سنی:
16+
متن حاوی مضامین غم‌انگیز و اشاره به ظلم است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامناسب باشد. همچنین، درک کامل مفهوم شعر نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۵۹
دردا که دلم را تن بَطّال بکشت
مهدی مرا به ظلم دجّال بکشت
در بادیهای، چراغکی میبردم
یک صر صر تند آمد و در حال بکشت
مهدی مرا به ظلم دجّال بکشت
در بادیهای، چراغکی میبردم
یک صر صر تند آمد و در حال بکشت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
