هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از غم و اندوه خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که چگونه شب‌ها را با ماتم و گریه سپری کرده است. او از دست دادن غمگسار خود را یادآور می‌شود و می‌پرسد که اکنون غمش را با چه کسی در میان بگذارد.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و غم‌انگیز است که درک آن‌ها برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، موضوعات تنهایی و اندوه نیاز به سطحی از بلوغ روانی برای درک و پردازش مناسب دارند.
شمارهٔ ۱۵
ای کرده شب باز پسین ماتم خویش
گِل کرده، زمین ز دیدهٔ پر نم خویش
در راحت و رنج غمگسارم تو بُدی
چون تو بشدی با که بگویم غم خویش
گِل کرده، زمین ز دیدهٔ پر نم خویش
در راحت و رنج غمگسارم تو بُدی
چون تو بشدی با که بگویم غم خویش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
