هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از زیبایی بهار و گریهٔ ابر که باعث خندیدن گل‌ها می‌شود سخن می‌گوید و از معشوق می‌خواهد که با او بنشیند و به پایان کارشان بیاندیشد، زیرا پس از مرگشان، معشوق بسیار بر خاکشان گریه خواهد کرد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و تأمل‌برانگیز است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مرگ و اندوه پس از آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۴۳
گل خندان شد ز گریهٔ ابر بهار
با ما بنشین یک نفس ای سیم عذار
بندیش که چون بسر شود ما را کار
بسیار به خاک ما فرو گریی زار
با ما بنشین یک نفس ای سیم عذار
بندیش که چون بسر شود ما را کار
بسیار به خاک ما فرو گریی زار
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
