هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که اگر دلش خود را می‌شناخت و می‌دانست که او کیست، زندگی شیرین‌تری داشت. همچنین آرزو می‌کند که اگر تشنگی دلش پایان نمی‌یافت، چشمی داشت که می‌توانست به اندازه‌ی کافی بگرید.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و احساسی عمیق است که درک آن‌ها ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۷
گر دل بشناختی که من کیستمی
سبحان اللّه چگونه خوش زیستمی
ای کاش که گر تشنگی دل ننشست
چشمی بودی که سیر بگریستمی
سبحان اللّه چگونه خوش زیستمی
ای کاش که گر تشنگی دل ننشست
چشمی بودی که سیر بگریستمی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
