هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات بیان می‌کند که اگر از جان سخن بگوید، جای خرابش باقی نمی‌ماند و اگر از دل بگوید، رای صوابش پابرجا نیست. همچنین، از چشمان پراشک خود می‌گوید که به‌حدی گریسته که دیگر آبی در آن‌ها باقی نمانده است.
رده سنی:
15+
محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن‌ها ممکن است برای کودکان دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۸
گر جان گویم جای خرابش بنماند
ور دل گویم رای صوابش بنماند
وز دیدهٔ سیل بار خود چتوان گفت
کز بس که گریست هیچ آبش بنماند
ور دل گویم رای صوابش بنماند
وز دیدهٔ سیل بار خود چتوان گفت
کز بس که گریست هیچ آبش بنماند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
