هوش مصنوعی:
شاعر از غم و خواری خود می‌گوید که مانند موی تن و خاک کوچه است. او احساس می‌کند که حتی در چشم دیگران دیده نمی‌شود، زیرا چشمانش از اشک پوشیده شده است.
رده سنی:
16+
این متن دارای مضامین عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، بیان غم و اندوه ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامناسب باشد.
شمارهٔ ۲۸
جانا!غم تو با تن چون مویم داشت
وز بس خواری چو خاک در کویم داشت
من نیز به چشم بر نیایم هرگز
چشمم ز سرشک دست بر رویم داشت
وز بس خواری چو خاک در کویم داشت
من نیز به چشم بر نیایم هرگز
چشمم ز سرشک دست بر رویم داشت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
