۲۵۱ بار خوانده شده
ای کاش دلم را سر آهی بودی
جان را ز وصال تو پناهی بودی
گرچه شدهام چون سر موئی بی تو
باری سر مویی به تو راهی بودی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
جان را ز وصال تو پناهی بودی
گرچه شدهام چون سر موئی بی تو
باری سر مویی به تو راهی بودی
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.