هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق و فروتنی سخن می‌گوید و از معشوق می‌خواهد که با بدخویی و خشمی بی‌دلیل از او دوری نکند. او خود را خاک پای معشوق می‌داند و از او می‌خواهد که همچون خاک، او را از خود نراند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند «خاک پای معشوق» ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۲۰

جانا ره بدخویی ناساز مگیر
خشمی که مبادت از سر ناز مگیر

من خاک توام که باد دارم در دست
چون خاک توام پای ز من باز مگیر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.