هوش مصنوعی: در این متن، گوینده از کسی می‌خواهد که خانه‌شان را روشن کند و همراهی‌اش را با آنها بپذیرد، و از تأخیر و گفتن افسانه‌ها شکایت دارد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عرفانی و نمادین است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، زبان و ساختار شعری آن برای مخاطبان با سطح درک بالاتر مناسب‌تر است.

شمارهٔ ۷

دوش آمد و گفت: خانهٔ ما آخر
روشن بکن ای یگانهٔ ما آخر

وقت است که دست درکش آری با ما
تا کِی گوئی فسانهٔ ما آخر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.