هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق و دل‌بستگی به معشوق سخن می‌گوید و از ناتوانی خود در برابر جذبه‌های او اظهار عجز می‌کند. او از زیبایی زلف معشوق و تأثیر آن بر دلش می‌گوید و حتی اگر بخواهد آن را مهار کند، مانند زنار (کمربند مسیحیان) می‌شود که نشانه‌ای از دلبستگی است.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عاشقانه و ادبیات کلاسیک است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نیاز به توضیح بیشتر داشته باشد. همچنین، درک کامل زیبایی‌شناسی و معنای عمیق اشعار عرفانی و عاشقانه معمولاً به بلوغ فکری بیشتری نیاز دارد.

شمارهٔ ۴۱

زلف تو برفت از نظرم چه توان کرد
برد این دل زیر و زبرم چه توان کرد

گر من کمری ز زلف تو بربندم
زنّار بود آن کمرم چه توان کرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.