هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که غم و اندوه را همیشه همراه خود دارد و از آن به عنوان توشه‌ی راه استفاده می‌کند. او به دلیل مواجهه‌ی مداوم با اندوه، همواره درِ آن را باز نگه می‌دارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، پرداختن به موضوع اندوه و غم نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۹
سودای ترا پشت سپه میدارم
اندوهِ ترا توشهٔ ره میدارم
چون از درِ اندوه درآمد کارم
دایم درِ اندوه نگه میدارم
اندوهِ ترا توشهٔ ره میدارم
چون از درِ اندوه درآمد کارم
دایم درِ اندوه نگه میدارم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
