شمارهٔ ۱۶

اندیشهٔ عالمی مرا افتادست
هر جاکه فتد غمی مرا افتادست

چون خوش دارم دلت که تا جان دارم
تنها همه ماتمی مرا افتادست
۲۷۵ اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.