هوش مصنوعی:
شاعر از طلوع صبح و پایان شب می‌گوید و مخاطب را به بیداری و نوشیدن شراب دعوت می‌کند. او اشاره می‌کند که صبح‌ها بسیار می‌آیند، اما ما به جای توجه به زیبایی‌های زندگی، به خاک (مرگ یا اندوه) می‌نگریم.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری نیاز دارد. همچنین، اشاره به می‌نوشی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.
شمارهٔ ۵۶
چون صبح دمید ودامن شب شد چاک
برخیز و صبوح کن چرائی غمناک
می نوش دمی که صبح بسیار دمد
او روی به ما کرده و ما روی به خاک
برخیز و صبوح کن چرائی غمناک
می نوش دمی که صبح بسیار دمد
او روی به ما کرده و ما روی به خاک
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
