هوش مصنوعی:
متن شعری است که با توصیف صدای خروس در صبح و نور باده در شمع آغاز می‌شود و از خواننده می‌خواهد برخیزد و صبحگاهی بنوشد، چرا که مانند ابر بهار، گریه صبح بر جمعیت می‌بارد.
رده سنی:
16+
اشاره به مصرف باده و مفاهیم عرفانی ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نامناسب یا نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۱۱
آوازِ خروس صبح در سمع افتاد
آتش ز فروغ باده در شمع افتاد
برخیز و صبوح کن که چون ابرِ بهار
از خندهٔ صبح گریه بر جمع افتاد
آتش ز فروغ باده در شمع افتاد
برخیز و صبوح کن که چون ابرِ بهار
از خندهٔ صبح گریه بر جمع افتاد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
