هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از عشق و تأثیر آن بر زندگی خود سخن می‌گوید. او خود را گاه مانند شمعی گریان و گاه مانند صبحی خندان توصیف می‌کند و بیان می‌کند که عشق می‌تواند او را زنده کند یا حتی مرگ در پیشگاه معشوق را برایش زندگی بخشد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عاطفی و شاعرانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند مرگ و زندگی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۷

گه عشق توام چو شمع گرینده کند
گه چون صبحم با لب پُر خنده کند

چون صبح اگرم زنده کنی زنده شوم
گردن زدنم پیش رخت زنده کند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.