هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از عشق و دل‌بستگی خود سخن می‌گوید و حالات روحی خود را با تشبیه‌های زیبا مانند زلف مشوش و شمع سوخته بیان می‌کند. او از آشفتگی و سوزش عشق خود می‌گوید و این که چگونه این احساسات بر او تأثیر گذاشته‌اند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از تشبیه‌های پیچیده و ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد توسعه می‌یابد.
شمارهٔ ۱۴
کارم که چو زلف تو مشوش دارم
از دست بشد چگونه دل خوش دارم
گر چون شمعم پای بر آتش چه عجب
زیرا که چو شمع سر در آتش دارم
از دست بشد چگونه دل خوش دارم
گر چون شمعم پای بر آتش چه عجب
زیرا که چو شمع سر در آتش دارم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
