هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از رنج و گریه‌های خود سخن می‌گوید و خود را به شمعی تشبیه می‌کند که بدون سوز و عشق تو، نمی‌تواند به زندگی ادامه دهد. او از این که بدون حضور معشوق، به خود نگریسته، ابراز پشیمانی می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و بیشتر مناسب نوجوانان و بزرگسالان است. همچنین، استفاده از تشبیهات و استعاره‌های شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۱۳
بر خویش بسی چو شمع بگریستهام
تا بی تو چرا به خویش نگریستهام
بی سوز تو چون شمع فرو مردم من
چون شمع مگر ز سوز میزیستهام
تا بی تو چرا به خویش نگریستهام
بی سوز تو چون شمع فرو مردم من
چون شمع مگر ز سوز میزیستهام
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
