هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از عشق و سوزش ناشی از آن سخن می‌گوید. او خود را مانند شمعی توصیف می‌کند که بدون سوزش عشق، نفس نمی‌کشد و عمری است که در فراق معشوق میسوزد. در پایان، امیدوار است که روزی دل معشوق نیز برای او بسوزد.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند «سوزش» و «فراق» نیاز به سطحی از بلوغ عاطفی دارد.
شمارهٔ ۱۷
از آتشِ عشق چون تو جان افروزی
چون شمع نفس نمیزنم بی سوزی
عمری است که بی تو جان من میسوزد
آخر بر من دلت نسوزد روزی
چون شمع نفس نمیزنم بی سوزی
عمری است که بی تو جان من میسوزد
آخر بر من دلت نسوزد روزی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
