هوش مصنوعی:
شاعر از غم و اندوه فراوان خود می‌گوید و خود را به شمعی تشبیه می‌کند که از عشق سوخته است. او از بیان تمام غم‌هایش ناتوان است و احساس می‌کند که این اندوه‌ها تنها در شبهای طولانی قابل تحمل هستند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و غم‌انگیز است که درک آن‌ها به بلوغ عاطفی و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'شمع سوخته' برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد.
شمارهٔ ۲۲
از بس که ز غم سوختم ای شمع طراز
چون شمع ز تو سوخته میمانم باز
کوتاه کنم سخن که مینتوان گفت
غمهای دلم مگر به شبهای دراز
چون شمع ز تو سوخته میمانم باز
کوتاه کنم سخن که مینتوان گفت
غمهای دلم مگر به شبهای دراز
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
