هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از عشق و دلدادگی سخن می‌گوید و با استفاده از تصاویر زیبا مانند گره زلف، پروانه و شمع، احساسات عمیق خود را بیان می‌کند. او از فداکاری و سوختن در راه معشوق می‌گوید و دنیا را بدون رویت معشوق تاریک و بی‌ارزش می‌داند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، این نوع شعرها معمولاً نیاز به سطحی از بلوغ فکری و عاطفی دارند تا بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند.
شمارهٔ ۲۱
جان بر گرهِ زلفِ تو آموخته گیر
بی روی تو چشم از دو جهان دوخته گیر
دل را که چو پروانه به پای افتادست
چون شمع اگر بسر برم سوخته گیر
بی روی تو چشم از دو جهان دوخته گیر
دل را که چو پروانه به پای افتادست
چون شمع اگر بسر برم سوخته گیر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
