هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر از آتش شمع می‌خواهد که به تن لاغر فردی رحم کند و از چشمان اشکبار او دوری کند. همچنین اشاره می‌کند که فرد مورد نظر طلاق گرفته و از او جدا شده است و امشب نمی‌تواند با او باشد.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عاطفی عمیق مانند جدایی و غم است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد. همچنین درک کامل شعر نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.
شمارهٔ ۱۱۱
ای آتشِ شمع بر تنِ لاغرِ او
رحمت کن و بگریز ز چشمِ ترِ او
وی داده طلاق او و زو ببریده
امشب نتوانی که شوی با سرِ او
رحمت کن و بگریز ز چشمِ ترِ او
وی داده طلاق او و زو ببریده
امشب نتوانی که شوی با سرِ او
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
