هوش مصنوعی: این متن بیانگر ناامیدی و نادیده گرفته شدن توسط دیگران است. شاعر از بی‌توجهی و ناآگاهی مردم نسبت به ارزش واقعی خود شکایت دارد و به خواب و غفلت آن‌ها اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عمیق فلسفی و اجتماعی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، لحن غمگین و ناامیدانه متن برای سنین پایین مناسب نیست.

شمارهٔ ۴۳

عالم که امان نداد کس را نفسی
خوابیم نمود در هوا و هوسی

ای بیخبرانِ خفته! گفتیم بسی
رفتیم که قدر ما ندانست کسی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.