هوش مصنوعی: این شعر درباره نان‌پزی است که از پختن نان خسته و درمانده شده است. او در جستجوی نانی بی‌زحمت است، اما هر بار که نانی می‌پزد، نان دیگری جلوی او قرار می‌گیرد. در نهایت، او به این درک می‌رسد که برای خوردن یک نان، باید صدها نان بپزد. این شعر با طنز و کنایه، سختی‌های زندگی و تلاش برای رسیدن به آرزوها را نشان می‌دهد.
رده سنی: 12+ این شعر دارای مفاهیم عمیق اجتماعی و اخلاقی است که ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از طنز و کنایه نیاز به درک نسبی از زندگی و اجتماع دارد که معمولاً از سن 12 سالگی به بعد شکل می‌گیرد.

الحكایة و التمثیل

نان پزی دیوانه و بیچاره شد
وز میان نان پزان آواره شد

شهر میگشتی چو پی گم کردهٔ
گردهٔ میخواستی بی کردهٔ

سایلی پرسید ازو کای حیله جوی
گردهٔ بی کرده چون باشد بگوی

گفت تا من پختمی یک گرده نان
گردهٔ نو در رسیدی همچنان

تا بپختی گردهٔ ای بیخبر
در بر ریشم نهادندی دگر

چون سری پیدا نبد این گرده را
سر بگردید از جنون این مرده را

بر دلم چیزی درآمد از اله
گفت صد گرده مپز یک گرده خواه

روز تا شب گردهٔ نان میبست
گردهٔ آخر رسد از صد کست

خوش خوشی میرو میانراه تو
گردهٔ بی کردهٔ میخواه تو

چارهٔ صد گرده میبایست کرد
تا مرا یک گرده میبایست خورد

این زمان هر روز شکر میخورم
به زنان صد چیز دیگر میخورم

گرترا نان نرسد از حق زان بود
تادلت پیوسته سرگردان بود

زانکه گر سرگشتهٔ نان خواهدش
ندهدش نان زانکه گریان خواهدش
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:الحكایة و التمثیل
گوهر بعدی:الحكایة و التمثیل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.