هوش مصنوعی: در این مناجات، فردی در شب به درگاه خداوند دعا می‌کند و آرزو می‌کند که در روز قیامت با خنجری از نور مردم را از دوزخ نجات دهد تا به بهشت بروند. هاتفی به او هشدار می‌دهد که اگر ادامه دهد، عیوبش را آشکار خواهد کرد. فرد در پاسخ، به فضل و بخشش خداوند اشاره می‌کند و می‌گوید که هرچه از او سر زده است ناشی از پستی اوست، اما از خداوند انتظار بخشش دارد.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی، توبه، قیامت و رابطه انسان با خداوند است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، برخی عبارات نیاز به تفسیر دارند و برای سنین پایین ممکن است نامفهوم باشد.

الحكایة و التمثیل

در مناجات آن بزرگ دین شبی
پیش حق میکرد آه و یاربی

گفت الهی چون شود حشر آشکار
بر لب دوزخ خوشی گیرم قرار

پس بدست آرم یکی خنجر ز نور
خلق را میرانم از دوزخ ز دور

تا ز دوزخ سر بسر ایمن شوند
در بهشت جاودان ساکن شوند

هاتفی آواز دادش آن زمان
گفت تو خاموش بنشین هان و هان

ورنه عیب تو بگویم آشکار
تا کنندت خلق عالم سنگسار

بعدازان داد آن بزرگ دین جواب
گفت هان و هان چه گفتم ناصواب

تو بدان میآریم تااین زمان
برگشایم بر سر خلقان زفان

از تو چندان بازگویم فضل وجود
کز همه عالم کست نکند سجود

پادشاها با دمی سرد آمدم
با دلی پرغصه و درد آمدم

چون نیم من هیچ و آگاهی ز من
ای همه تو پس چه میخواهی ز من

گرعذاب تو ز صد رویم بود
در خور یک تارهٔ مویم بود

لیک یک فضلت چو صد عالم فتاد
جرم جمله کم ز یک شبنم فتاد

آمد از من آنچه آید از لئیم
تو بکن نیز آنچه آید از کریم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:الحكایة و التمثیل
گوهر بعدی:الحكایة و التمثیل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.