هوش مصنوعی: شاعر از بی‌توجهی انسان به مرگ و گذرا بودن زندگی انتقاد می‌کند و هشدار می‌دهد که نباید خود را جاودانه پنداشت.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم فلسفی و عرفانی درباره مرگ و زندگی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و ممکن است باعث سردرگمی یا اضطراب شود.

فی الموت

تا کی به نظارهٔ جهان خواهی زیست
فارغ ز طلسم جسم و جان خواهی زیست

یک ذره به مرگ خویشتن برگت نیست
پنداشتهٔ که جاودان خواهی زیست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:فی الموت
گوهر بعدی:و له ایضاً
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.